ZIEL en systeemverandering 

Bij ZIEL geloven we zowel in persoonlijke als sociale transformatie. De een kan niet bestaan of verdiepen zonder de ander. Mooie en diepe theorieën over hoe politiek, economie, onderwijs, gezondheid, buurten of milieubescherming georganiseerd zouden moeten worden, hebben geen zin als we niet beseffen dat voor elke verandering we moeten beginnen met het overwinnen van de angst om in de spiegel te kijken en ons bewust te zijn dat we kinderen zijn van een systeem dat niet alleen politiek is, maar ook religieus, moreel, economisch en familiaal, en dat ons heeft opgevoed om te functioneren binnen de behoeften van een systeem dat vooral gehoorzame en functionele mensen nodig heeft.

Het is niet gemakkelijk om los te komen van de patronen van conditionering. Ons wordt geleerd om goed te zijn, maar goed zijn betekent vaak dat je je intuïtie en de verbinding met wat ons volledige mensen maakt, verliest. Het is niet vreemd dat het onderwijs zich bijvoorbeeld richt op de ontwikkeling van de rede als bijna de enige manier van kennis en benadering van de werkelijkheid, waar de «wetenschappelijke» beroepen altijd de hoogste plaats in de sociale piramide innemen, in contrast met de kennis die verbonden is met intuïtie, de zintuigen die geassocieerd worden met een lagere hiërarchische status.